tb - CONJUGAISON DU VERBE PICARD - bt
les verbes du troisième groupe (fin)

3) verbes en "-re"

croère
braire
rire
dire
tchuire
boère
suire

4) verbes en "-te"

mette
batte
con.noaîte

5) verbes en "-oér"

rchuvoér
pouvoér
vouloér
valoér
savoér


verbe croère (croire) gérondif : in croéyant infinitif passé : avoér cru

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj croés éj croé­yoais éj croé­rai éj croé­roais qu’éj croé­che -
tu croés tu croé­yoais tu croé­ros tu croé­roais éq tu croé­ches croés
i croét i croé­yoait i croé­ro i croé­roait qu’i croé­che -
os croé­yons os croé­yoème os croé­rons os croé­roème qu’os croé­yonche croé­yons
os croé­yez os croé­yoète os croé­rez os croé­roète qu’os croé­yèche croé­yez
i croé'te i croé­yoai'te i croé­ront i croé­roai'te qu’i croé­che'te -


verbe braire (pleurer) gérondif : in braiyant infinitif passé : avoér brai

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj brais éj brai­yoais éj brai­rai éj brai­roais qu’éj braiche -
tu brais tu brai­yoais tu brai­ros tu brai­roais éq tu braiches brais
i brait i brai­yoait i brai­ro i brai­roait qu’i braiche -
os brai­yons os brai­yoème os brai­rons os brai­roème qu’os brai­yonche brai­yons
os brai­yez os brai­yoète os brai­rez os brai­roète qu’os brai­yèche brai­yez
i brai'te i brai­yoai'te i brai­ront i brai­roai'te qu’i braiche'te -

Traire se conjugue comme braire


verbe riregérondif : in riant infinitif passé : avoér ri

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj ris éj rioais éj rirai éj riroais qu’éj riche -
tu ris tu rioais tu riros tu riroais éq tu riches ris
i rit i rioait i riro i riroait qu’i riche -
os rions os rioème os rirons os riroème qu’os rionche rions
os riez os rioète os rirez os riroète qu’os rièche riez
i ri'te i rioai'te i riront i riroai'te qu’i riche'te -

Sourire se conjugue comme rire.


verbe dire (dire)gérondif : in disant infinitif passé : avoér dit

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj dis éj disoais éj dirai éj diroais qu’éj diche -
tu dis tu disoais tu diros tu diroais éq tu diches dis
i dit i disoait i diro i diroait qu’i diche -
os disons os disoème os dirons os diroème qu’os disonche disons
os disez os disoète os direz os diroète qu’os disèche disez
i di'te i disoai'te i diront i diroai'te qu’i diche'te -

Lire et élire se conjuguent comme dire sauf pour les participe passés qui sont li et éli.
Plaire se conjugue comme dire (radical "plai-") sauf pour le participe passé qui est plé.
Taire se conjugue comme plaire (radical "tai-"), participe passé .
Tchair (choir, tomber) également (radical "tchai-") mais le participe passé est tcheu (féminin tcheute).
Assuffire et suffire, participes passés assuffi et suffi.


verbe tchuire (cuire)gérondif : in tchuisant infinitif passé : avoér tchuit

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj tchuis éj tchui­soais éj tchui­rai éj tchui­roais qu’éj tchuiche -
tu tchuis tu tchui­soais tu tchui­ros tu tchui­roais éq tu tchuiches tchuis
i tchuit i tchui­soait i tchui­ro i tchui­roait qu’i tchuiche -
os tchui­sons os tchui­soème os tchui­rons os tchui­roème qu’os tchui­sonche tchui­sons
os tchuisez os tchui­soète os tchui­rez os tchui­roète qu’os tchui­sèche tchuisez
i tchui'te i tchui­soai'te i tchui­ront i tchui­roai'te qu’i tchui­che'te -

Se conjuguent comme tchuire :
Atuire(tutoyer, réprimander), construire, détruire, instruire.
Clore et déclore se conjuguent comme tchuire en remplaçant le radical "tchui-" par "clo-" ou "déclo-". Participes passés : clos et déclos.


verbe boère (boire) gérondif : in buvant infinitif passé : avoér bu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj boés éj bu­voais éj boérai éj boé­roais qu’éj boéche -
tu boés tu bu­voais tu boé­ros tu boé­roais éq tu boéches boés
i boét i bu­voait i boé­ro i boé­roait qu’i boéche -
os bu­vons os bu­voème os boé­rons os boé­roème qu’os bu­vonche bu­vons
os bu­vez os bu­voète os boérez os boé­roète qu’os bu­vèche bu­vez
i boé'te i bu­voai'te i boé­ront i boé­roai'te qu’i boéche'te -


verbe suire (suivre) gérondif : in suivant infinitif passé : avoér sui

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj suis éj sui­voais éj suirai éj suiroais qu’éj suiche -
tu suis tu sui­voais tu suiros tu suiroais éq tu suiches suis
i suit i sui­voait i suiro i suiroait qu’i suiche -
os sui­vons os sui­voème os suirons os suiroème qu’os sui­vonche sui­vons
os sui­vez os sui­voète os suirez os suiroète qu’os sui­vèche sui­vez
i sui'te i sui­voai'te i suiront i suiroai'te qu’i suiche'te -

Se conjuguent comme suire :
Écrire, inscrire et prescrire.


verbe mette (mettre)gérondif : in mettant infinitif passé : avoér mis

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj mets éj met­toais éj met­trai éj met­troais qu’éj méche -
tu mets tu met­toais tu met­tros tu met­troais éq tu méches mets
i met i met­toait i met­tro i met­troait qu’i méche -
os met­tons os met­toème os met­trons os met­troème qu’os met­tonche met­tons
os met­tez os met­toète os met­trez os met­troète qu’os met­tèche met­tez
i met'te i met­toai'te i met­tront i met­troai'te qu’i méche'te -

admette, démette, permette, promette se conjuguent comme mette


verbe batte (battre) gérondif : in battant infinitif passé : avoér battu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj bots éj bat­toais éj bat­trai éj bat­troais qu’éj bache -
tu bots tu bat­toais tu bat­tros tu bat­troais éq tu baches bots
i bot i bat­toait i bat­tro i bat­troait qu’i bache -
os bat­tons os bat­toème os bat­trons os bat­troème qu’os bat­tonche bat­tons
os bat­tez os bat­toète os bat­trez os bat­troète qu’os bat­tèche bat­tez
i bat'te i bat­toai'te i bat­tront i bat­troai'te qu’i bache'te -

abatte, combatte, débatte, érbatte et rabatte se conjuguent comme batte.


verbe con.noaîte (connaître)gérondif : in con.naissant infinitif passé : avoér con.nu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj con.­noais éj con.­naissoais éj con.­naitrai éj con.­naitroais qu’éj con.­noaiche -
tu con.­noais tu con.­naissoais tu con.­naitros tu con.­naitroais éq tu con.­noaiches con.­noais
i con.­noait i con.­naissoait i con.­naitro i con.­naitroait qu’i con.­noaiche -
os con.­naissons os con.­naissoème os con.­naitrons os con.­naitroème qu’os con.­naissonche con.­naissons
os con.­naissez os con.­naissoète os con.­naitrez os con.­naitroète qu’os con.­naissèche con.­naissez
i con.­noai'te i con.nais­soai'te i con.­naitront i con.nai­troai'te qu’i con.­noaiche'te -

mécon.noaîte, rcon.noaîte et pèroaîte se conjuguent comme con.noaîte.
Le verbe naîte (naître), très peu usité en picard, se conjugue comme con.noaîte sauf pour :
qu’éj naiche, éq tu naiches, qu’i naiche au subjonctif et
nais, naissons, naissez à l’impératif.


verbe rchuvoér (recevoir) gérondif : in rchuvant infinitif passé : avoér érchu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
jé rchus jé rchu­voais jé rchu­vraijé rchu­vroais qu’jé rchuche -
tu rchus tu rchu­voais tu rchu­vros tu rchu­vroais éq tu rchuches rchus
i rchut i rchu­voait i rchu­vro i rchu­vroait qu’i rchuche -
os rchu­vons os rchu­voème os rchu­vrons os rchu­vroème qu’os rchu­vonche rchu­vons
os rchu­vez os rchu­voète os rchu­vrez os rchu­vroète qu’os rchu­vèche rchu­vez
i rchu­v'te i rchu­voai'te i rchu­vront i rchu­vroai'te qu’i rchuche'te -

Aperchuvoér (apercevoir) se conjugue comme rchuvoér :


verbe pouvoér (pouvoir) gérondif : in pouvant infinitif passé : avoér pu ou peu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj pux éj pou­voais éj pour­raiéj pour­roais qu’éj puche -
tu pux tu pou­voais tu pour­ros tu pour­roais éq tu puches -
i put i pou­voait i pour­ro i pour­roait qu’i puche -
os pou­vons os pou­voème os pour­rons os pour­roème qu’os puchonche -
os pou­vez os pou­voète os pour­rez os pour­roète qu’os puchèche -
i peu'te i pou­voai'te i pour­ront i pour­roai'te qu’i peuche'te -


verbe vouloér (vouloir) gérondif : in voulant infinitif passé : avoér voulu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj vux éj vou­loais éj vour­raiéj vour­roais qu’éj veuche -
tu vux tu vou­loais tu vour­ros tu vour­roais éq tu veuches vux
i vut i vou­loait i vour­ro i vour­roait qu’i veuche -
os vou­lons os vou­loème os vour­rons os vour­roème qu’os vou­lonche vou­lons
os vou­lez os vou­loète os vour­rez os vour­roète qu’os vou­lèche vou­lez
i veu'te i vou­loai'te i vour­ront i vour­roai'te qu’i veuche'te -


verbe valoér (valoir) gérondif : in valant infinitif passé : avoér valu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj veux éj va­loais éj veu­draiéj veu­droais qu’éj veuche -
tu veux tu va­loais tu veu­dros tu veu­droais éq tu veuches veux
i veut i va­loait i veu­dro i veu­droait qu’i veuche -
os va­lons os va­loème os veu­drons os veu­droème qu’os va­lonche va­lons
os valez os va­loète os veu­drez os veu­droète qu’os valèche valez
i val'te i va­loai'te i veu­dront i veu­droai'te qu’i veuche'te -


verbe savoér (savoir) gérondif : in sachant infinitif passé : avoér su ou seu

indic. présent ind. impar­fait indic. futur condi­tionnel sub­jonctif impé­ratif
éj sais éj sa­voais éj séraiéj séroais qu’éj seu­che -
tu sais tu sa­voais tu séros tu séroais éq tu seu­ches seu­che
i sait i sa­voait i séro i séroait qu’i seu­che -
os sa­vons os sa­voème os sérons os séroème qu’os sachonche seu­chons
os sa­vez os sa­voète os sérez os séroète qu’os sachèche seu­chez
i sai'te i sa­voai'te i séront i séroai'te qu’i seu­che'te -